Na een zomerdip, overtraindheid, 5 kilo meer en een operatie aan m'n vinger ben ik weer hard aan het trainen om weer topfit te worden. Helemaal vanzelf gaat het niet, maar er zit wel wat vooruitgang in. Na het voorbereidend gesprek in het ziekenhuis zei de dokter dat het waarschijnlijk niet heel erg schadelijk zou zijn voor m'n conditie. Nou wel dus, de narcose en morfine die ik te verduren kreeg op 11 augustus hebben de conditie volledig vernield. Van de sterke marathonloper is niets meer over. 2 weken na de operatie ben ik weer gaan lopen, dat viel tegen natuurlijk. Na 3 kilometer stond ik hevig zwetend, met een veel te hoge hartslag en duizelig weer voor de deur. Inmiddels zijn we weer wat weken en trainingen verder en is er gelukkig een stijgende lijn te bespeuren. Dan is er ook m'n knie die al enige tijd niet echt meewerkt, daarmee ga ik nu regelmatig naar de fysio voor shockwave, ook daar zit verbetering in.
Vanavond was er dan de singelloop in Gouda, de wedstrijd waar ik elk jaar naar uit kijk. Deze wedstrijd over 3 ronden is altijd erg gezellig met vele hardloopkennissen. Ik was erg zenuwachtig toen ik aan het begin van de avond per fiets samen met vrouwlief (Mireille), die deze keer meedeed aan de 7 kilometer, naar Gouda vertrok.
Ik wilde graag lopen hier, maar wist echt niet hoever ik was en wat ik kon. Het plan was gewoon voluit lopen en zien hoelang het goed ging.
Om 18:40 uur zwaaide ik Mireille uit bij de start van de 7 kilometer.
Na het warm lopen voelde de benen oké en kon ik samen met hardloopmaat Tijn mooi vooraan staan bij de start. Toen om 19:15 uur het startschot klonk begon de strijd. Met een man of 10 voor me voltooide ik de eerste kilometer in 3 minuten en 36 seconden. Het voelde vrij gemakkelijk en gaf wat vertrouwen. We werden luid aangemoedigd door het massaal toegestroomde publiek. In de 2e kilometer sloot Tijn bij me aan samen liepen we 3:43 min over de 2e kilometer. Ik voelde en zag m'n hartslag stijgen. Ik zweet normaal al aardig maar nu gutste het uit m'n lijf en werd ik soms wat duizelig. Ik besloot de ronde van 3,5 kilometer vol te maken en dan uit te stappen, kilometer 3 ging in 3:39 min. Ik voltooide de ronde in 12:45 minuten. (gem.3:42 min/km) Eerst baalde ik stevig maar later overheerste het gevoel dat ik toch lekker voluit gelopen had en dat is positief. 4 Oktober staat de volgende 10 kilometer op het programma, dan hoop ik beter voor de dag te komen!
Mireille liep haar race in een keurige 42:43 en benaderde haar pr. uit 2009 tot op een seconde.
