Al maanden geleden schreef ik bij 13 april 2014 met rode stift in mijn agenda; Rotterdam lopen.
Het werd weer eens tijd voor een goede en snelle marathon dacht ik zo. Maar naar mate de tijd vorderde en dichterbij kwam nam het enthousiasme wat af. De voorbereiding naar deze marathon verliep verre van vlekkeloos. Lang verkeerde ik in slechte vorm met vermoeide en erg zware benen, en tot overmaat van ramp kwam er twee weken geleden ook nog een ontsteking/overbelasting aan mijn hiel bij.
Dus de laatste weken van de voorbereiding nauwelijks gelopen en pijnstillers/ontstekingsremmers geslikt.
Ik had deze week wat onderzoek op het world wide web gedaan naar sporten met pijnstillers en kwam tot de conclusie dat er wat sporters zijn die kramp krijgen tijdens het sporten na het gebruik van pijnstillers.
Vrijdag haalde ik vast mijn startnummer in Rotterdam op om zondag wat meer rust te hebben in mijn voorbereiding.
Zondagmorgen stapte ik na een stevig ontbijt met poffertjes al vroeg op de trein naar Rotterdam, het is mooi om te zien dat alles en iedereen richting en in Rotterdam met hardlopen bezig is.
Na een kleine wandeling kwam ik aan in de omkleedtent waar de spanning voelbaar was, ook ik voelde me wat gespannen al was het mijn 22e, het blijft de marathon.
Na me in mijn VS-sport wedstrijdpak gehesen te hebben en de raceschoenen (Saucony Kinvara) te hebben aangedaan, liep ik goed warm.