Nedereindsebergloop

Het sportweekend begon met een kids run in Stolwijk waar Levi zijn eerste overwinning behaalde in zijn nog prille hardloopcarrière. Hij maakte furore op de 500 meter al deden er maar 3 lopertjes mee.
Zondag was het de beurt aan papa. Ik deed net als vorig jaar mee aan de Nedereindsebergloop in Nieuwegein. Vorig jaar werd er zelfs een podium plek behaald op dit zware parcours. (2e plaats)
Het parcours bestaat uit een rondje op een wielerbaan met stijle hoogte en graspad, vervolgens een grote ronde om de Nedereindseplas van asfalt en grindpad en tenslotte nog zo'n rondje als de eerste.
Ik mocht dit jaar gratis meedoen omdat we vorig jaar verkeerd gestuurd werden en maar 8 km liepen.

Samen met hardloopkennis Jos liep ik wat warm, het was vandaag fantastische hardloopweer.
Vandaag waren m'n ouders ook afgereisd naar Nieuwegein, om mij aan te moedigen.
Het gaat de laatste trainingen steeds beter en de hartslag begint er weer een beetje op te lijken.
Bij deze 10 kilometer op dit parcours ging het mij niet echt om de tijd maar om sterker worden en proberen weer op het podium te komen.
Na het startschot liepen we gelijk met 3 10 km lopers op kop. De 1e kilometer ging in 3:39 min.
Bij het opgaan van een stijle hoogte ging er één loper vandoor. Boven gekomen sloegen we af voor een stuk graspad. Ook de andere loper (Jos) vond het te langzaam gaan en ging er ook vandoor. Ik probeerde redelijk in de beurt te blijven, het tempo lag net boven de 4:00 min/km.
Bij het afgaan van de wielerbaan werd het opletten geblazen want het parcours was slecht aangeven en er stonden niet veel regelaars. Ik probeerde het tempo zo hoog mogelijk te houden want ik voelde de hete adem van de nummer 4 in de wedstrijd in m'n nek. Ik moest proberen plek 3 vast te houden want Jos was nog wel in het zicht maar het gat was inmiddels groot.
Ook was het opletten want er liepen hier en daar mensen te wandelen die niet echt oog hadden voor deze mooie hardloop wedstrijd. Ik moest zelfs nog over een hond heen springen die plots overstak. Bij kilometer 6 sloot de nummer 4 bij mij aan en ik probeerde aan te klampen, dit ging eerst moeizaam maar later kon ik lekker mee. Zij aan zij kwamen we de baan weer op voor nog één zware ronde. Met nog 300 meter te gaan zei hij kom op nog een klein stukje en hij versnelde ik kon mee en gooide er nog een versnelling op. Honderd meter voor de finish zag ik in m'n ooghoek dat ik het ging redden en een podium plek veilig gesteld was. Ik finishte als 3e in een tijd van 39 minuten en 52 seconden.