
Vandaag stond mijn31e marathon op het programma. Lekker wat doorgetraind na de marathon van Berlijn om zo vandaag weer topfit aan de start te verschijnen. Deze marathon in Abcoude werd georganiseerd door hardloopkennissen en tevens hardlooplegendes Frans en Michael Woerden. Het was de eerste editie van deze natuur marathon. Het prachtige parkoers van deze marathon leiden ons over asfalt, grind, houtsnipper, gras en modderpaden.

Samen met hardloopmaten Matthijs en Hayo vanmorgen om 8:30 uur vertrokken naar Abcoude. Matthijs en Hayo deden de estafette marathon en gingen voor een tijd onder 3 uur. Mijn doel voor vandaag was lekker lopen op +-5min/km en deze marathon tot een goed einde brengen. In de omkleedhal kwam ik hardloopkennis en ultraloper Alex tegen. Hij had vandaag hetzelfde doel van 5 min/km dus dat kwam mooi uit. Er was vandaag enige hulp van mijn vader die te fiets meereed voor drinken en enige support. Toen om 10 uur de Burgermeester van gemeente De Ronde Venen het startschot gaf gingen we met 251 marathon (41 dames en 210 heren) en 119 estafette lopers de strijd met de mythische afstand aan.
De eerste kilometer of 10 (44:55) vlogen voorbij over de fietsenpaden van Abcoude en Baambrugge samen met Alex die over zijn belevenissen als ultra/trailloper vertelde. Ongemerkt lag het tempo (4:30min/km) hoger dan gepland maar voelde prima. Na deze 10 kilometer sloegen we af om voor een kilometer of 4 over een soort grof grind/modderpad te lopen (oude spoorbaan). Alex kwam helemaal in z'n element en verhoogde het tempo iets, ik als onervaren trailloper kon niet volgen, mijn tempo zakte juist iets naar 4:40 min/km. Na een slinger door Wilnis vervolgde ik mijn weg weer over weer een stuk van de oude spoorbaan, eenmaal weer op de gewone asfaltweg werd ik halverwege (1:36:18) ingehaald door de eerste vrouw in de wedstrijd. ik besloot aan te haken. Af en toe maakte we een praatje en de stukken tegen wind liep ik voorop. Ik vond het een leuk streven haar (Dieuwertje) naar de winst te begeleiden. De nummer 2 liep ongeveer een kilometer achter ons melde de voorfietser. Ondertussen werd ik af en toe van een natje en een droogje voorzien door m'n vader.
Vanaf kilometer 23 liep ik 5 kilometer tegen de wind in langs de Kromme Mijdrecht en de Amstel met Diewertje in m'n kielzog.
Het tempo bleef redelijk gelijk totdat we bij km 29 afsloegen een modderig weiland in door een koeientunnel (zie foto rechtsboven) over een boerenerf. Gesloopt door de afgelopen kilometer vervolgde we onze weg in een tempo van 5 min/km over het asfalt. Bij kilometer 36 begonnen we aan wat vooraf al bestempeld was als de hel van de Ronde Venen marathon, een smal paadje genaamd Botshol van ruim 2 kilometer waar hardlopen bijna onmogelijk was want je zakte namelijk tot voorbij je enkels in de modder. Tot overmaat van ramp zaten er ook nog wat smalle, gladde en stijlen bruggetjes in dit gedeelte parkoers.

Na de een kilometer verloor m'n medeloopster een schoen en daarna ook de andere na een stukje op haar sokken trok ze de schoenen weer aan. Enkele meters later verloor ze er weer één moedeloos trok ze haar schoen uit de modder weer aan haar voet. Ik was inmiddels zo goed en zo kwaad als het ging rustig doorgehobbel door de klei van de De Ronde Venen. Eenmaal weer op het vertrouwde asfalt was er een gat van enkel honderde meters tussen mij en m'n mede loopster. Aangezien de beenspieren aardig gemolesteerd waren en ik mijn doel om Diewertje naar de winst te leiden wilde voltooien wachte ik al hardlopend op haar. Ze knokte zich terug en samen gingen de laatste kilometers in, af en toe keken we achterom of de nummer 2 in de dames wedstrijd al in het zicht was, dit was gelukkig niet het geval. Met ingaan van de laatste honderde meters hoorde we de spieker al omroepen dat de eerste dame eraan kwam, Diewertje bedankte me vast voor bewezen diensten. De laatste honderd meter was mooi, we werden luid toegejuicht door het redelijk massaal toegestroomde publiek. Uiteindelijk voltooiende we deze prachtige marathon na 3:24:35. Dieuwertje finshte haar 1e marathon als 1e dame en ik mijn 31e marathon als 28e man. Matthijs en Hayo behaalde eveneens een puike prestatie door als 3e te finishen in de estafette marathon. We keerde na de prijsuitreiking dan ook huiswaarts met gigantische bekers in de auto.
Geweldig en een mooi verhaal Erwin als je het leest dat loop je zelf mee op de barre tocht .
BeantwoordenVerwijderenAllern heette de winnares Sylvia een van mojn loopsters in 3.19
BeantwoordenVerwijderen