Oliebollenloop en jaarverslag 2017

Voor de 10e keer in mijn hardloopcarrière ging ik ook dit jaar naar Schoonhoven om traditie getrouw het jaar af te sluiten met de oliebollenloop (10 km). Inmiddels begint mijn trainingsgroepje serieuze vormen aan te nemen en waren we vandaag gezellig allemaal vertegenwoordigt.

Deze week heb ik vakantie gehad en heb ik geprobeerd veel rust te nemen na de strijd op de halve marathon in Linschoten. Wel heb ik wat last van m'n hiel maar dat apt weg als ik wat gelopen heb. Deze week heb ik besloten het komende jaar geen marathon te lopen dit met het oog op de komende drukte ivm ons nieuwe huis wat bijna klaar is, maar ook zeker eens een poosje wat korter werk te gaan doen om zo de pure snelheid weer terug te vinden.

Vandaag was het doel onder de 40 minuten te lopen.

Na gezellig een ommetje warmgelopen te hebben konden we mooi vooraan aansluiten in het startvak. Het weer was ons vandaag niet goed gezind, het was nat en zeer winderig. Toen het startschot klonk stormden we uit de startblokken. Er waren gelijk een paar koplopers met daarachter een groep van een man of 20 met mij erin in de achtervolging. Ik wist echt wel dat het het best was om de groep te blijven maar na de eerste kilometer in 3:41 min. was het tempo mij al te machtig en ik moest eraf. Alleen knokte ik de stukken tegen wind in en kon ik m’n beoogde tempo nog redelijk behouden. Na 8 kilometer zag ik op m'n horloge dat het goed kwam met de tijd maar tegelijkertijd voelde ik een steek in mijn hamstering, net of er een elestiekje brak. Even twijfelde ik om te stoppen maar hobbelde toch door met een kleinere pas. Met de klok in het zicht zette ik nog iets aan om als 22e te finishen in een tijd van 39 minuten en 55 seconden. Eenmaal uitgepuft en omgekleed dronken we nog gezellig een biertje om het hardloopjaar af te sluiten. De komende dagen maar eens naar de fysio om m'n hamstring te behandelen.

En bij deze is mijn 11e hardloopjaar ten einde gekomen een jaar wat hoopvol begon met een 37er op de 10 km in Gouda. Maar na een redelijk marathon in Zaltbommel was het in Den Haag weer bal, na een kilometer wilde mijn hamstring niet meer (idem als gisteren). Eenmaal hersteld was er een podium plek in Krimpen a/d IJssel, weliswaar in een tijd die niet het benoemen waard is maar toch een podiumplek was er. Toen was er nog een marathon in Rotterdam die ik wel uitliep uiteraard maar vraag niet hoe. Mijn knie die nog steeds niet wil liep als een rode draad door het jaar heen. Met prachtige marathons in Berlijn en Abcoude kwam mijn marathon totaal van dit jaar op 4 en totaal op 31. Dit jaar liep ik 15 wedstrijden en totaal 2312 kilometer hard.

Wat ook het benoemen waard is dat mijn zoon Levi in 2017 z'n hardloopcarrière gestart is, en een paar goede wedstrijden neerzette.

Langs deze weg wil ik iedereen bedanken die me dit jaar gesupporterd heeft, ook bedankt ik m'n trouwe loopmaten voor alle gezellige trainingen.

Uiteraard kan ik mijn sponsor VS-sport niet vergeten te bedanken voor weer een jaar sponsoring en kennismaking met een nieuw soort hardloopschoen. Sinds een poosje loop ik op de hardlooprevelatie van het jaar, HOKA. Om dit te ervaren hoef je alleen maar naar de winkel van VS-sport in Gouda te gaan HOKA'S aan te trekken en een stukje te lopen, ik weet zeker dat je verkocht bent en dat je met nog meer plezier gaat hardlopen.

Tot slot wens ik iedereen een sportief en gezond 2018 toe.