De Ronde Venen marathon

Na precies een jaar van marathon droogte was het vandaag eindelijk weer zover. Na vele weken hard trainen samen met loopmaat Roel, die vandaag z’n eerste marathon zou lopen, stond ik aan de start van mijn 32e marathon. Helaas wel zonder Roel want het was toch allemaal te gek geweest voor hem en overtraindheid heeft vat op hem gekregen, wel was hij  mee om toch de marathon sfeer te proeven.
Precies een jaar geleden liep ik hier de eerste editie van De Ronde Venen marathon in Abcoude en vandaag dus editie 2.
Het was wat aan de frisse kant vandaag maar ik besloot toch zoals altijd in korte broek met VS-sport singletje te lopen.



Om 10 uur klonk het startschot en gingen we met ruim 200 marathonlopers en ruim 100 duo marathonlopers van start. Voor de start kwam ik nog wat regiogenoten/hardloopkennisen (Arjan en Richard) tegen die een beetje het zelfde plan als mij hadden, gewoon lekker lopen zo rond de 5 min/km. Vanaf de start hobbelde Richard, Arjan en ik al pratend lekker in een groepje van een loper of 8. Het was erg vervelend en storend dat er veel fietsers op het parcours waren van de duo marathon, deze fietsers vergaten af en toe dat het een hardloopwedstrijd was en geen fiets tocht. De kilometers liepen gemakkelijk weg en voor we het wisten zaten de eerste 10 kilometer erop in ruim 45 minuten, wel flink sneller als gepland maar het voelde gemakkelijk. Na 12 kilometer gingen we van het asfalt af en begonnen we aan een prachtig stuk route wat een oude spoorbaan was, de rails en balken waren uiteraard niet meer maar een redelijk gelijk grof grind pad. Het was jammer dat het groepje wat uit elkaar viel, ook Richard en Arjan raakte ik kwijt vanwege hun ingelaste plaspauze. Op sommige plekken was het oppassen op de opgevroren bruggetjes. Na enkele kilometers alleen genoten te hebben van het prachtige parcours sloot Arjan weer aan en samen hobbelde we gezellig al pratend in een tempo van 4:40 min/km door de Ronde Venen. Halverwege klokte we 1:37 en het voelde nog prima allemaal. Toen er na zo’n 29 kilometer een stukje weiland getrotseerd moest worden kwam ik in een stal waar we doorheen liepen onder het oog van de koeien op stal de wel bekende “Man met de hamer” tegen. Na 30 kilometer moest ik Arjan laten gaan en mijn tempo zakte naar ruim boven de 5min/ km. Ik wist dat het 12 hele lange kilometers gingen worden tot de finish en het zwaarste gedeelte van het parcours (natuurgebied Botshol) moest nog komen. Verstand op nul en volledig in m’n zelf gekeerd hobbelde ik door over boereweggentjes richt Botshol. Ik werd door menig loper gepasseerd ook Richard kwam weer langszij en wenste me sterkte.
Mijn stappen werden steeds kleiner in de angst dat de kramp in mijn benen zou schieten. Het was wel even lekker bij 36 kilometer om het onverharde deel van zo’n 1,5 kilometer door Botshol te lopen. Het voelde beter dan dat gedreun op het asfalt, al waren de stijle bruggetjes waar ik me over hees langs de leuning toch ook geen pretje.
Eenmaal weer op het asfalt op de bewoonde wereld in rekende ik wat en had vertrouwen in de tijd waarop ik weg ging, al leek het halverwege op meer.
Na 3:29:20 kwam ik redelijk uitgeput over de finish als 42e man. Opgewacht door mijn trouwe trainingmaat Roel die klaar stond met een lekker warm shirt. Na een lekker warm tomatensoepje bij de finish kwam ik weer aardig bij. Eenmaal opgekleed trakteerde Roel me op een welverdiend biertje en een tosti. Tevreden met het uitlopen van mijn 32e marathon keerde we huiswaards tijd voor herstel en op naar mijn 33e marathon, 16 december in Spijkenisse.
Langs deze weg wil ik Arjan, Richard en uiteraard Roel bedanken voor deze gezellige marathon. Ook loopkennisen Frans en Michael Woerden krijgen een grote duim voor deze prima georganiseerde marathon.