Devils Trail Arcen

Vandaag was het weer eens tijd voor een zware beproeving, samen met loopmaat Roel reisde ik vroeg in de morgen af naar Arcen om daar onder de rook van de Hertog-Jan fabriek een prachtige trail te lopen van 33 km door natuurgebied Maasduinen.

Op papier leek het parcours mee te vallen maar er was vandaag een andere element wat riet in het eten gooide, het was namelijk een graad of 29.

Het plan voor vandaag was niet te veel op de tijd letten en genieten van de mooie omgeving.

Om half 11 klonk de starttoetsen en onder de klanken van “running for the devil” begonnen we deze reis. Tot mijn verbazing ging niemand hard van start en na enkele honderde meters liep ik samen met een andere loper op kop in een behoudend tempo van 4:40 min/km.

We stopten even bij de drinkpost op het 5 km punt om goed te drinken en vervolgende onze weg over de smalle paden. Mijn medeloper gooide het tempo iets omhoog en ik liet hem gaan want de warmte en ademnood hierdoor was goed te voelen mijn tempo zakte naar 5 min/km. 

Vervolgens liep ik een poosje op de 2e plaatst ik hobbelde door met een gevoel van “wat is dit, heb ik nou zo’n verschrikkelijke dag”. Omdat ik daar zo druk mee was liep ik schijnbaar verkeerd want ik ging ergens rechts en na honderd meter hoorde ik een brul van mijn 2 achtervolgers dat ik verkeerd liep, ik keerde en vervolgde het juiste parcours. Het tempo werd er niet hoger van en af en toe werd ik ingehaald door hevig zwetende en puffende lopers “ik dacht, o oké he5 ligt dus niet helemaal aan mij”. Bij elke drinkpost nam ik even de tijd om goed te drinken maar het leek wel of ik er niet meer bovenop kwam en het werd moeizamer en moeizamer. Ik miste nog ergens een pijl en liep weer verkeerd en moest weer een stuk terug.
Net als meerdere lopers besloot ik de hoogte verschillen omhoog te wandelen en naar beneden hard te lopen. Na een kilometer of 25, 26  kwam Roel aan stiefelen die was er ook aardig klaar mee en helemaal op. We besloten maar eens te gaan wandelen hoe tegen ons principe het ook is maar we konden niet meer. Zo wandelde we richting de laatste drinkpost waar we even bleven zitten. We vervolgde onze weg wandelend en waren vast besloten het einde van deze barre tocht te halen. Zelf wandelen deed pijn soms over de mooie paden. Uiteindelijk behaalde we de finish in een bespottelijke tijd van 4:14:12 als 38e van de uiteindelijk 53 gefinishte lopers, met als kanttekening dat er veel heel niet finishte of eerder gekeerd zijn.

Een stukje onderschatting was vandaag wel aan de orde denk ik, een volgende keer moet het beter.