Berlijn marathon

Gisterenmorgen vroeg vertrokken met m'n vrouw, zus en moeder richting Berlijn. Na een gezellige reis van 7 uur per auto reden we Berlijn binnen. Na een kleine zwerftocht door de stad besloten we ergens te parkeren om te voet verder te gaan en de auto later op te halen. Vandaag was de inline-skate marathon en ons hotel en het punt waar het startnummer opgehaald moest worden lagen midden tussen het parcours van deze wedstrijd. We liepen een kilometer of 4 door deze interessante stad naar de marathon expo, dit is een soort markt met allerlei hardloopbenodigdheden in een grote hal waar dus ook het startnummer afgehaald moest worden.

Na een rondje over deze markt liepen we een kilometer of 3 verder naar ons hotel. Nadat we ingecheckt hadden huurden we fietsen en haalden we de auto op. Inmiddels was het gaan regenen en reden we met de auto naar een leuk Italiaans eettentje verderop, want er moest uiteraard een flinke dosis pasta (lees koolhydraten) in mijn lijf gestopt worden.

Nadat we het marathon menu genuttigd hadden keerden we terug naar ons hotel om lekker te gaan slapen na een toch wel lange, maar erg gezellige dag.

Vanmorgen ging de wekker om 06:30 uur, eindelijk was het vandaag zover, naar deze morgen heb ik lang uitgekeken. Deze morgen heb ik al meerdere keren in gedachte doorgenomen tijdens één van de vele trainingen voor deze marathon.
Na een heerlijk ontbijt en een sportshake stapte we om 8 uur op de fiets richting de Brandenburger Tor die 2 kilometer verderop lag. Vlakbij deze indrukwekkende toren waar start en finish in de buurt waren stalde ik mijn fiets en spraken we af dat dit het punt was waar we elkaar na de marathon zouden ontmoeten.

We liepen in een geweldige marathonsfeer naar het startgebied waar ik ver voor de startvakken al afscheid moest nemen van mijn 3 geweldige supporters die gewapend met spandoek per fiets een plaatsje langs het parcours gingen zoeken. Ik ging samen met nog zo'n 30.000 lopers een plekje zoeken in het startvak. Ivm aangeleverde resultaten op de marathon uit het verleden mocht ik in één van de voorste startvakken staan. Ik stond met meters dikke kippenvel te genieten de harde muziek die over de menigte klonk. Bij de gedachte dat er zoveel ellende in de wereld is maar ik nu zo met lopers uit 137 verschillende landen hier sta maakt sport nog zoveel mooier dan dat het al is ontroerd me zeker.
De weersomstandigheden waren perfect vandaag, een graad of 17 en een beetje miezerregen.
Om 9:15 uur klinkt het startschot en ben ik weer gefocust op m'n race. Mijn plan voor deze marathon was te proberen om een tempo te gaan lopen wat zo rond de 4:30 min/km zou liggen maar ook een beetje op het gevoel te lopen, en niet te veel op de klok kijken. Ik hobbelde lekker met de menigte mee in m'n beoogde tempo wat erg goed voelde en weinig energie kostte.

Ik had bewust niet erg veel gedronken vanmorgen maar voelde toch een volle blaas en besloot even een plas te doen langs de weg na 10 kilometer. Toen ik na enkele seconde m'n weg weer vervolgde had ik het ritme gelijk weer te pakken. Ik merkte aan de kilometertijden dat ik mooi vlak aan het lopen was en de hartslag bleef mooi gelijk. De 5 kilometertijden logen er ook niet om en waren bijna ongeloofwaardig vlak (22:22, 22:16, 22:23, 22:23). Hier en daar stond mijn trouwe aanhang, die zich per fiets langs het parcours bewoog om me luid aan te moedigen met het spandoek in de hand, ook hadden ze nog tijd om me te voorzien van een flesje water. Halverwege klokte ik een tijd van 1:34:17 en ook mijn 5e 5 kilometer bleef mooi vlak (22:39).

Richting de 30 kilometer begon ik wat vermoeidheid te voelen en zag ik de hartslag stijgen en dus ook het tempo iets zakken. De 6e 5 kilometer was in 23:06, nu was het zaak om het verlies te beperken en soepel te blijven lopen. Voor mijn gevoel lukte dit redelijk maar de 7e 5 kilometer klokte ik 24:11 en het gevecht met de man met de hamer was duidelijk begonnen. Helaas verloor ik de daarop volgende 5 kilometer meer tijd want mijn 8e 5 ging in 26:07.

Ik hoorde mijn lijf bijna praten en zeggen nu stoppen met lopen, maar zoals een echte marathonloper betaamd luisterde ik niet en hobbelde door. Met dezelfde laag kippenvel als bij de start vocht ik door, gesteund door rijen dik enthousiast publiek met de Brandenburger Tor in het zicht. Net onder de toren door met nog enkele honderden meters te gaan klonk "we are the champions" van Queen over het parcours, hoe mooi wil je het hebben; je 30e marathon voltooien onder het genot van deze muziek. Tevreden finishte ik in een tijd van 3:16:36 en kreeg een welverdiende medaille omgehangen. Ik wandelde rustig uit en deed me tegoed aan veel water.

Getooid in een stuk plastic tegen de kou ging ik op weg naar mijn fiets waar ik de knuffels van m'n supporters in ontvangst nam. Na een heerlijke douche en beenmassage van mijn lieftallige vrouw nog even langs wat mooie plekken in deze indrukwekkende stad gefietst. Na een lekkere maaltijd en een heerlijk koud biertje vielen om 21 uur mijn ogen dicht. Gelukkig lag ik inmiddels languit op bed. Morgen nog wat mooie plekken bezoeken en weer lekker naar huis!!

Langs deze weg wil ik mijn fantastische supporters van dit weekend bedanken voor deze geweldige ervaring, ik zal m'n 30e marathon nooit vergeten dankzij jullie.