Herfstloop

 

Deze week werd ik gebeld door een man van de krant (AD Groenehart) met de vraag of ik dit jaar de Herfstloop wel ging winnen, na mijn 2e plaats van vorig jaar. Ik melde hem dat ik zeker voor de winst zou gaan. Dit stond dus ook in de krant vrijdag altijd leuk natuurlijk. Stukje is terug te lezen onder de tab. "in de krant" .
Het plan voor vandaag was dus duidelijk "gaan met die banaan" en "gas op die lolly" (citaat Ranomi Kromowidjojo).
Ik wilde graag winnen hier in Lopik, mijn geboortegemeente, maar wilde ook wel graag een goede tijd lopen onder de 38 min.
Na goed warm gelopen te hebben klonk om 15:00 uur het startschot en gingen we met 57 5 km en 41 10 km lopers onder zeer goede weersomstandigheden op pad.
Vanaf de start liepen er wat 5 km lopers op kop met mij en nog een jongen daar net achter op kop van de 10 km wedstrijd.
Na de eerste kilometers in 3:33 min/km en 3:48 min/km gelopen te hebben keek ik eens opzij wie mijn medeloper voor vandaag was tot mijn verrassing was het een oude bekende, het was de jongen die vorige week ook al 16 kilometer achter me aan gelopen had en een last in ons groepje was (zie verslag Dijkloop).
De kilometers die volgde probeerde ik het tempo hoog te houden (3:47,3:48 min/km.) en maakte ik een praatje met mijn medeloper (Sander Eijs) en zei hem dat hij vandaag ook op kop mocht, dat dat misschien eerlijker is als je samen loopt.
Als ik opzij ging en iets gas terug nam bleef hij gewoon achter me lopen, omdat ik wel een goede tijd wilde lopen trok ik maar weer aan, met Sander achter me aan.
Net voor het 5 kilometer punt lette ik even niet op de voorfietser en dacht ik dat we de dijk af gingen terwijl we rechtdoor moesten, na 10 tallen meters riepen de verkeersregelaars "ho ho" je moet rechtdoor dus ik keerde en ging achter Sander aan, enkele honderde meters achter hem aan gelopen maar de gang ging er weer aardig uit en besloot ik te versnellen en hup hij weer achter me aan.
Kilometer 5 was dan ook mijn langzaamste 3:55 min/km.
Vervolgens liep ik lekker door 3:45,3:46,3:47,3:48 min/km en Sander bleef luid snotterend en hijgend achter me aan sleuren.
De laatste kilometer brak aan en ik dacht het zal toch niet gebeuren dat deze laffe loper nog voor de overwinning gaat ook he.
Kijk er zijn geen regels voor hoor, maar er zijn wel ongeschreven wetten in de sport dat weet elke sporter.
Ik trok vol door de laatste kilometer 3:42 min/km. en waar ik al bang voor was gebeurde ook met nog 3 honderd meter te gaan kwam deze laffe loper vol uit mijn rug gesprint, ik probeerde nog aan te klampen maar kwam niet meer dichterbij en moest afhaken en genoegen nemen met de 2e plaats met een prima tijd van 0:37:39.
Ik ging bewust maar even niet naar de winnaar toe want ik was wel een beetje boos en ik ken mezelf.
Ik bedankte mijn supporters (pa, ma, Nanda, Alex en Norah) die toch wel een beetje teleurgesteld huiswaards keerde, omdat ze ook op een overwinning gehoopt hadden.
Zelf baalde ik ook een beetje, maar een schrale troost was mijn tijd waar ik toch tevreden mee ben.