Rothaarsteig-Marathon

Eindelijk was het zover, vrijdag 14 okt. vertrokken mijn vrouw, zoon en ik naar Duitsland voor mijn 12e marathon en natuurlijk ook voor een lekker en gezellig weekendje weg.
We hadden een huisje gehuurd bij center parcs in Medebach, aldaar aangekomen werden we warm onthaald door ome Dirk en tante Riet die ons vergezelden dit weekend.
Medebach ligt zo'n 40 kilometer af van Schmallenberger, waar de marathon plaats vond.
Na de heerlijke spaghetti van mijn vrouw te hebben genuttigd en een lekker bakkie met appelgebak op de plaza gedaan te hebben doken we vroeg onder de wol.

Zaterdagmorgen om 08:00 uur ging de wekker, ik sprong uit bed want ik had er zin in, mijn eerste bergmarathon. Ik heb altijd moeite met ontbijten maar zonder eten kom je niet zo ver, dus prakte ik 2 boterhammen met pindakaas naar binnen.
Na mijn supporters gedag gezegd te hebben die me later bij de finish op zouden wachten sprong ik om 09:00 uur in de auto richting Schmallenberger, onderweg nog twee boterhammen met pindakaas naar binnen gewerkt.
Tegen tienen kwam ik aan bij de Schützenhalle in Schmallenberger waar de start was. Enkele meters van hier zat mijn hardlopende oom, ome Arie, die ook deze marathon ging lopen, met zijn vrouw in een hotel, dus dat was ideaal natuurlijk. Nadat ik mijn startnummer opgehaald had in de Schützenhalle kleedde ik me om in de hotelkamer van m'n oom en tante.
Ik besloot toch in een hempje te gaan lopen ondanks dat het wat fris was zo in de ochtend, het was een graad of 8 maar het kwik zou later stijgen naar een graad of 15. Samen met ome Arie ging ik naar buiten om wat warm te lopen.
Om 11:00 uur klonk het startschot en gingen we met 343 lopers de strijd aan met de bergen van Sauerland.
Ik was erg benieuwd en ook wel een beetje bang over hoe mijn lijf het zou doen op de stijle hellingen, dus was mijn plan om rustig te starten en te kijken hoe het ging.
Vanaf de start gingen we een stukje het dorp in om vervolgens een grindpad op te gaan de bocht om en daar was de eerste beklimming oke. Ik dacht opletten, kleine stapjes maken en hartslag in de gaten houden, niet in het rood komen want anders kon het nog wel eens een zware tocht worden.
Met ome Arie aan mijn zijde liep ik de eerste beklimmingen op, het was een beetje wennen maar het ging erg goed. Bij elke drinkpost dronk ik wat water en energiedrank. Ik wist dat na het hoogste punt op ongeveer 28 km de rest bijna alleen maar dalen was. Dus ik richtte me op die 28 kilometer.
Bij het 12 kilometerpunt liet ik ome Arie achter me, hij besloot in zijn eigen tempo verder te lopen.
Ik sloot aan bij een paar mannen die een lekker tempo liepen maar bergop hielden ze me niet bij en liep ik weer alleen door de bossen van Sauerland, het was schitterend. Er was de afgelopen dagen veel regen gevallen hier dus hier en daar wat kunst en vlieg werk om de plassen en modder te ontwijken.
Bij sommige beklimmingen voelde ik de verzuring in mijn benen opkomen, maar als je dan weer boven bent en er weer een stukje dalen of vlak volgt herstel je weer. Ik begon bij de drinkposten ook cola te drinken en de suiker deed me goed. Inmiddels had ik het hoogste punt bereikt, ik voelde me nog erg goed. Het dalen kon beginnen heerlijk om zo hard van een berg af te rennen maar goed opletten dat je niet valt over losse stenen of boomstronken. Helaas kloppen mijn kilometertijden van mijn horloge niet want die meet alleen vlak, naar boven en naar beneden lopen is natuurlijk langer.
Maar met klimmen liep ik soms 6:00min/km en nu in de afdaling onder de 4:00 min/km.
Na zo'n 35 kilometer kreeg ik door dat er wel eens een tijd onder de 3,5 uur in kon zitten.
De laatste kilometers gingen nog steeds lekker en ik zigzagde tussen de halve marathonlopers door, over een smal paadje langs een kabbelend beekje. Het laatste stukje over een grasveld, nog een bocht en een bruggetje over en daar stonden luid klappend en juichend mijn supporters. De laatste vijftig meter liep ik met mijn zoon al schaterend op mijn arm. Ik finishte als 33e van de 282 finishers in een tijd van 3:26:49, ik werd 7e in mij categorie.
Bij ome Arie had de goede training ook zijn vruchten afgeworpen, hij finishte in een nieuw pr.: 3:33:12 als 50e en in zijn categorie werd hij 4e.
Deze marathon startte en finishte op 360 meter hoogte, het hoogste punt lag op 757 meter. We liepen in totaal 838 hoogtemeters.
We stonden zelfs in de krant in Duitsland, zie pagina ''in de krant''
Het was een leuke ervaring om deze mooie marathon te lopen, en natuurlijk bedank ik mijn supporters voor de goede zorg.
(P.S. ome Arie en tante Wil bedankt voor de VIP behandeling)